Póki nie zasnął, Dietmar jednym uchem wyłapywał odpowiedzi górników na pytania jego kompanii. Czegoś dowiedzieli się o dolinie, mogło to ułatwić ich zadanie.

Gdy już zapadł w niespokojny sen, nie takiej pobudki się spodziewał. Pioruny waliły wokół jednego tylko szczytu, i to – jak zauważył krasnolud - z czystego nieba. Nie wyglądało to nawet odrobinę naturalnie i zalękniony cyrulik wykonał na piersi znak młota.

- Uchowaj dobry Sigmarze, co to za piekło się tam rozpętało? Czy to aby nie ten skaveński czarownik?

Odpowiedź na pytanie starszego krasnoluda pozostawił Casparowi, kto jak nie on mógł ewentualnie coś wiedzieć o nadprzyrodzonych zjawiskach.