Imra przysunęła się do Kennicka.
-
Nie wiem czy coś nas zaraz nie zaatakuje, czy podpuszcza bas że coś tam złego jest - szepnęła konspiracyjnym tonem. Jasnym jednak było, że jest bardzo ciekawa co jest za tymi niebezpiecznymi drzwiami.
-
Zdrowa paranoja potrafi uratować życie - mruknął –
Jak jest taka mądra, to niech nam przyniesie tego jedzenia.
-
A sprawdzimy tamte drzwi? - Imrze błysnęły oczy. Było w tym coś bardzo smoczego. Jakby oczekiwała, że tam NA PEWNO będzie coś ciekawego.
-
Dobry pomysł - kiwnął głową –
Po ostatniej przeprawie wychodzenie na zewnątrz niespecjalnie mi się uśmiecha.
Nagle Imra uśmiechnęła się chytro.
-
W sumie... To co powiedziałeś to dobry pomysł.
Półelfka podeszła do Genny. Wiedziała, że szczurzyca jest zwinna więc zrobiła to tak aby nie dało się po niej zobaczyć zamiarów. Rzuciła się na nią aby ją złapać i wyrzucić na zewnątrz.
-
No to przynieś nam to jedzenie! - zawołała za gryzoniem.