Bard przyjrzał się nowo przybyłym.
- Tak, zatem jak mówiłem już waszmości K’Ou’stk’ce, zapewne wina to była skryby, iż nieprawidłowe paragrafy ujął lub źle przepisał. - nie miał najmniejszych problemów z wymawianiem nawet najbardziej skomplikowanych nazw czy też imion.

- Zatem przejdziemy do omawiania umowy. Jak mniemam wszyscy mamy szczere intencje wobec wspólników w umowie. Zatem pewne zmiany muszą być bezwarunkowo naniesione.
Powiódł wzrokiem po zebranych. Po czym zaczął rachować prostując palce.
- Pierwszym punktem musi być odwołanie się do bogów i przysięgi na honor swój i rodu, że umowy tej się dotrzyma.
Po kciuku wyprostował wskazujący.
- Drugim niemniej ważnym będzie zapis, iż żadne warunki nie mogą wpłynąć na wypłacenie nagrody. Czy to wiek, poczytalność czy też infamia. Wiek bo o jaki wiek chodzi dojrzałości elfów, smoków, ludzi? W w takim przypadku nagroda nigdy nie była by wypłacona, bo każdy podpisujący w tej formie umowę byłby szaleńcem. Co oznaczało by, iż już w momencie podpisywania umowy nie należał mu się zapłata. W przypadku infamii zaś ród Ironbreeakerów wraz z Domem Korete, nie szczędząc kosztów dołoży wszelkich starań by została ona cofnięta.
Prostując trzeci wskazujący.
- Nie istnieje możliwość w przypadku walki ze smokiem stwierdzenia czyj cios był decydujący, a to ze względu na długo działające czary oraz rany powodując długotrwałe krwawienie. Zatem nagroda należy się wszystkim którzy brali czynny udział walce ze smokiem, to samo tyczy się zabezpieczanie katakumb oraz odzyskanych wspomnianych artefaktów. Zatem zapis zmieniony będzie na: Każdy kto się przyczyni do zadania śmierci smokowi, zabezpieczenia katakumb oraz odzyskania insygniów, otrzyma po jednym udziale, za każdą z tych czynności.
Potem odgiął czwarty serdeczny palec.
- Szlachetne i roztropne jest, iż ofiarujecie tytuły szlacheckie bohaterom. Tytuł wiąże się jednakże z przedsięwzięciem lub ziemią, która winna zapewnić szlachcicowi zamożne życie. Dziesięć mórg nie zapewni przeżycia rodzinie wieśniaków pracujących na niej, nie mówiąc już o wypracowaniu jakiegokolwiek zysku dla szlachcica. Dlatego zapewne jest to li tylko pomyła skryby a chodziło o dziesięć łanów królewskich, a każdy zawiera dziewięćdziesiąt mórg, to pozwala na osadzenie trzydziestu rodzin kmiecych, z których to dochód byłby odpowiedni dla szlachcica.
Potem usiadł uważnie wpatrując się nowo przybyłych i przyszłych towarzyszy.