Aza słysząc oklaski odruchowo się skłoniła wywijając artystycznie rękawami. Zawsze należy podziękować za brawa, nawet jeśli pojawiają się niespodziewanie. Zupełnie tak samo niespodziewanie jak sztylet w plecach. Niziołka tym samym szybko łypnęła wzrokiem za siebie. Jeszcze było pusto.
Rozpoczął się czyjś monolog z góry, miała jeszcze z sekundę by dać drapaka, gdzieś by się prześlizgnęła i skryła. Z drugiej strony jej nowi kompani mieli równie silny instynkt przeżycia co ona. W grupie byli mocniejsi niż cokolwiek co miało się ujawnić na zagwizdanie. Dziewczyna zdecydowała się poczekać i rozeznać w sytuacji.

Podczas rozmowy z kobietą w budynku oczy Azy skakały po całym pomieszczeniu szukając innego wyjścia niż obstawione drzwi. Szykowała kilka planów ucieczki na wypadek, gdyby miało się zrobić paskudnie. Trochę się rozluźniła, gdy zorientowała się, że nie chodzi o nią, a bardziej o ogół. Tak, informacje jednak nie rozchodzą się tutaj tak szybko, jakby mogło wydawać się piratce. Aza musiała ruszać, im dalej tym lepiej. Wyglądało, że wrodzone szczęście niziołków znów dawało o sobie znać gwarantując bezpłatny rejs i jeszcze spory potencjalny zarobek.
- Może być - nonszalancko przytaknęła słysząc jak pozostali zgadzają się na warunki.