Byli nadal w nadprzestrzeni, gdy Draug zniknął w swej kajucie kapitańskiej. Nie wiadomo co tak naprawdę tam robił, ale pewnie rozmawiał z kimś co dalej z Djangiem.
Bez zbędnej informacji mężczyzna wyszedł z nadprzestrzeni i ustawił kurs na gazowego olbrzyma o nazwie Senyan.

Szybka i łatwa robota - przez myśl przeszło Kelsanowi. Draug wyszedł ze swego pokoju i poinformował SID-a, że mają się stąd wynosić. Jednak w tym samym czasie Templar był już na granicy atmosfery Senyanu. Gdy Kelsan przejął sterowanie na ręczne to poczuł ból głowy, ale taki intensywny co przez chwilę nie pozwalało mu się skupić na sterowaniu. Dopiero po raz drugi doświadczył czegoś takiego.

Nie jest dobrze - pomyślał mężczyzna i mógł przypuszczać, że zaraz coś niedobrego się stanie. Gotowość bojowa? Kelsan szybko chwycił stery i wypatrywał zagrożeń na horyzoncie, nadal ból głowy skutecznie uniemożliwiał mu skupienie się.
Kelsan spojrzał na deskę rozdzielczą, a na niej zaczęły pojawiać się koordynaty skoku w nadprzestrzeń. Bez uprzedniego planu działania. Mężczyzna o rudych włosach tylko wklepał liczby do komputera nawigacyjnego, by ten zdążył obliczyć wektor wejścia oraz wyjścia z tunelu.

-A wziąłeś pod uwagę skały jakie możemy natrafić po skoku? - zapytał sztuczną inteligencję, ale oczywiście ten nie musiał odpowiadać. Świetnie, do tego jeszcze TIE siedziały im na ogonie.

Burza skutecznie komplikowała sprawę podejścia - pomyślał. Skręcił stery w lewo i czekał na odpowiedź komputera obliczeniowego. Gdy zapaliła się zielona lampka to Kelsan zaczął kierować Templara do wejścia w nadprzestrzeń.

-TRZYMAJCIE SIĘ!!! - nie był pewien czy się uda. Najwyżej czekała ich walka z myśliwcami.