| Espaniolę zostawili za sobą i w końcu ruszyli ku wiosce tubylców, co Marcusowi popsuło chyba dobry humor. Indianin zdawał się być jego odzwierciedleniem, przyglądając się z zaciekawieniem zmieniającemu się krajobrazowi oraz lasowi w który coraz bardziej wjeżdżali. Najwidoczniej zaczynał się czuć jak u siebie i już obmyślał swoje pomysły.
- Duchy będą pomyślne dla nas. Wiele bestii padnie a ja zdobędę sporo trofeów. - rzekł Dziki Pazur do Marcusa.
- Cieszę się, że wrócił ci humor. Uważaj jednak na tutejszych z wioski. Nie są taki mili jak się może wydawać. Póki są zmuszeni do współpracy to tacy pozostaną. - mruknął "Buźka" przesuwając po ostrzem noża po przedramieniu, sprawdzając jego ostrość. Nie miał zamiaru odchodzić po wszystkim, nie wyrównawszy rachunków za kradzież sprzętu. Tym razem też nie miał zamiaru tak rzucać się na pierwszą linię walki jak ostatnio. Teraz główną robotę mieli odwalić ci z bronią palną, automatami. On był zwiadowcą i to na tym miał zamiar się skupić, walkę zostawiając jako ostateczność.
Wioska tubylców zdawała się odżywiać, naprawiana od czasu wizyty nocnych gości. Nawet Van Urk chyba dogadywał się z miejscowymi, przez co dali im możliwość sprawdzenia co z porwanymi, choć zdaniem Marcusa powinni już dawno ich uwolnić. Ważniejszym jednak było, by załatwić tą robotę z dzikunami i ruszyć w końcu dalej, ku bagnom i zaginionemu czołgowi. Teraz opuściwszy pojazd ignorował już obecność smarkuli, uznając że jest tutaj tylko zbędnym balastem i wolał też nie prowokować jej ojczulka do głupich zachowań. Dżungla i jej mieszkańcy powinna sama zajmie się nieostrożnymi osobnikami.
__________________
"Nie pytaj, w jaki sposób możesz poświęcić życie w służbie Imperatora. Zapytaj, jak możesz poświęcić swoją śmierć." |