Dół! Góra! Bieganina za przeciwnikami, którzy już uciekli było lekko frustrujące. Kiedy jednak Anabell usłyszała, że w kajucie kapitan jest tengu skrzywiła się..., ale też pomyślała o okazji jaka nastanie. Niezależnie od wyniku walki będzie można ewentualnie, może, odrobinę się rozejrzeć? Tak całkiem przypadkiem oczywiście. Biegnąc razem z resztą zacmokała na Fitzgeralda i wskazała mu jedną z lin jakie walały się po pokładzie.

Kiedy wraz z resztą biegła na spotkanie Snowweathera jej chowaniec pobiegł bokiem, aby rzucić linę swojej właścicielce. Dlatego też, kiedy Anabell wpadła wraz z pozostałymi do pokoju została z tyłu pozwalając reszcie zrobić swoje. W tym samym czasie Fitzgerald skorzystał z okazji i po cichu przemknął bokiem pomieszczenia zostawiając linę pod nogami tengu. Kiedy bardka poczuła przez ich emocjonalną więź gotowość złożyła palce do tajemnych znaków i rzuciła czar animacji liny. Ta pomknęła do pierzastego, aby go oplątać.