Volkmar wyszedł na balkon i stanął, jak wryty. Ciemna noc, migoczące płomienie pochodni, ciągle bijący dzwon alarmowy i zabrany pod ratuszem tłum, naprawdę robiły wrażenie. Atmosfera doprawdy była niesamowita. Godna jakoweś powieści podróżniczej lub podróżniczo-awanturniczej. Do uszu burmistrza docierały pomruki rozmów i nawoływań.
Volkmar musiał sam przed sobą przyznać, że jeszcze nigdy w życiu nie czuł takiej odpowiedzialności, napięcia i strachu. Czuł, że ta chwili i mowa, którą wygłosi odmieni nie tylko jego życie, ale także oblicze całego Imperium. Nogi miał miękkie w kolanach, a w ustach rosła mu wielka i lepka klucha. Przełknął ją z trudem i spojrzał na swego teścia. Teraz to on położył mu doń na ramieniu, by dodać otuchy.
Burmistrz uniósł dłoń i dzwony powoli ucichły podobnie, jak pomruki zebranego tłumu. Volkmar wziął głęboki oddech. Stanął w szerokim rozkroku, a ręce schował za plecami. Powiódł wzrokiem w lewo, potem w prawo. Z zadowoleniem pokiwał głową i odezwał się w te słowa:
- Obywatele i obywatelki Gluckwunsch! Zwracam się dziś do was, jako wasz pokorny sługa i wierny poddany naszego ukochanego cesarza, Karla Franza. Nasza ojczyzna znalazła się bowiem na skraju przepaści. Nie tylko dobytek, ale i nasze życie są zagrożone. W ciągu ostatnich dni atmosfera w naszym mieście stała się gęsta i nieprzyjemna. Czuć zagrożenie z każdej strony. Straszliwe plotki, jakie rozprzestrzeniły się w ostatnich dniach, niestety okazały się prawdą.
Burmistrz przerwał, aby zaczerpnąć tchu i dać chwilę zebranym na przyswojenie swoich słów.
- Armia nieumarłych ożywionych przez obrzydliwego nekromantę zmierza ku naszej ziemi. Nie obawiajcie się jednak, gdyż podjęliśmy już odpowiednie kroki, aby zabezpieczyć miasto i ochronić wasze życie. Ku nam bowiem zmierzają już carskie wojska. Ożywione zło, nie przekroczy bram Gluckwunsch i nikomu nie stanie się krzywda. Musimy tylko stać wszyscy RAZEM! - krzyknął Volkmar -Karnie i solidarnie wspierać się i czuwać!
Po krótkiej przerwie burmistrz kontynuował przemowę:
- Obywatele i obywatelki Gluckwunsch! Nadeszłą godzina ciężkiej próby! Próbie tej musimy sprostać i dowieść, że Gluckwunsch i Imperium jesteśmy warci! Czarne chmury nadpływają nad nasze miasto z każdej strony. Najgorsze jest jednak to, że najbardziej zdradziecki cios nadszedł ze strony z której nie powinniśmy się go spodziewać. Z przykrością i bólem serca muszę wam obwieścić, że wśród nas są tacy którzy wspierają aktywnie wyznawców Chaosu. Nie znamy jeszcze ich imion, ale wszystko wskazuje, że ohydne macki Chaosu zagnieździły się w sercach najbardziej szanowanych obywateli naszego miasta.
Volkmar z każdym kolejnym słowem mówił coraz głośniej i z większą energią i entuzjazmem.
- W związku z tym dzisiejszej nocy ukonstytuował się Wielki Obywatelski Triumwirat Kryzysowy. W zgodzie z panującymi obyczajami i prawem carskim ogłaszam na terenie całego miasta stan wyjątkowy! Dzięki temu i wsparciu przybyłych właśnie do naszego miasta bohaterów, przełamiemy kryzys, pokonamy nieumarłych, a siedliska Chaosu wypalimy żywym ogniem do samej ziemi!
Burmistrz wzniósł pięść do góry i krzyknął:
- Bądźcie zatem czujni obywatele i obywatelki! Strzeżcie porządku i prawa i wspomagajcie we wszystkim Wielki Obywatelski Triumwirat Kryzysowy. Gdyż tylko on wyprowadzi nas z tej straszliwej burzy dziejowej.
Nie było braw, ani wiwatów. Nie było gwizdów, ani groźnych pohukiwań. Był tylko szok i niedowierzanie. Zdziwieni i sparaliżowani słowami burmistrza, mieszkańcy Gluckwunsch stali i patrzyli po sobie.
Echa przemowy Volkmara nadal niosły się po uliczkach miasta, gdy młody sługa ratusza przybijał do tablicy ogłoszeniowej nowe prawa.
Cytat:
Wielki Obywatelski Triumwirat Kryzysowy utworzony w celu ratowania miasta Gluckwunsch przed armią nieumarłych i knowaniami podłych sług Chaosu, ogłasza co następuje:
1. Na mocy obyczaju oraz prawa Imperium i specjalnego rozkazu carskiego, rozwiązana zostaje dotychczasowa rada miasta Gluckwunsch.
2. Wszystkie jej kompetencje i prawa przejmuje Wielki Obywatelski Triumwirat Kryzysowy, w skład którego wchodzą:
- Gwidon Rozenkrantz
- Volkmar Woerfel
- Mistrz Małodobry Berg Cichy
3. Wielki Obywatelski Triumwirat Kryzysowy podejmuje wszystkie decyzje większością głosów, zgodnie z wolą mieszkańców i mając na względzie ich największe dobro.
4. Aby zapobiec powiększaniu się kryzysu i w celu zapobiegnięciu panice, zamknięte zostają wszystkie bramy prowadzące do miasta. Próba ich przekroczenia, będzie karana śmiercią.
5. Aby wzmocnić obronność miasta powołana zostaje Wielka Obywatelska Armia Ochotnicza. Zgłosić się mają do niej wszyscy dorośli mężczyźni zdolni do noszenia broni.
6. Obywatele posiadający w swym dobytku broń w znacznej ilości zobowiązani są do przekazania jej nowo utworzonej Wielkiej Obywatelskiej Armi Ochotniczej.
7. Wszystkim pozostałym mieszkańcom zaleca się pozostanie w domach i pilnowanie dobytku i bezpieczeństwa rodziny.
8. W mieście Gluckwunsch od zmierzchu do świtu ogłoszona zostaje godzina policyjna. W czasie jej trwania zabronione jest przebywanie na ulicach miasta.
9. Wszyscy ludzie dobrej woli zobowiązani są do informowania władz o wszelkich podejrzanych zachowaniach, rozmowach, których byli świadkami. Aby wyplenić Chaos z naszego miasta musimy być czujni, ostrożni i aktywnie działać w celu wykrycia plugawych spisków.
10. Wszelkie nowe prawa i zarządzenia Wielkiego Obywatelskiego Triumwiratu Kryzysowego, ogłaszane będą przez herolda i umieszczane na tablicy, aby każdy mógł się z nimi zapoznać.
Bądźcie czujni obywatele i obywatelki Gluckwunsch! Tylko razem jesteśmy w stanie pokonać plugawy Chaos i jego sługi.
Z Imperialnym pozdrowieniem członkowie Wielkiego Obywatelskiego Triumwiratu Kryzysowego |