GreK

Cichy stał pod jedną z kamienic i kozikiem, co go nosił zawsze przy sobie, wyskrobywał brud spod popękanych paznokci. Nie przerwał tej czynności gdy przestały bić dzwony ani gdy burmistrz zaczął przemawiać.

- ...a siedliska Chaosu wypalimy żywym ogniem! - grzmiał Volkmar a Mistrz Małodobry zaczął uśmiechać się w duchu, widząc już oczyma wyobraźni kolejki petentów do wypalania i do przesłuchań, żeby upewnić się, że są sługami Chaosu. Bo, że po przesłuchaniu okaże się, że są - miał pewność. Taaaak… nadchodziły dobre czasy dla kata.

Gdy władyka przestał się napawać władzą i upajać głosem, Berg oderwał się od ściany i ruszył w stronę słupa, na którym przybijano właśnie obwieszczenie, rozgarniając stojący mu na przeszkodzie tłum niczym natrętne muchy.

~ Marnotrastwo papieru - pomyślał, gdyż większość miasta była niepiśmienna, ale dokument, to dokument a słowo puszczone na wiatr, tylko słowem puszczonym na wiatr, nawet jeśli było to słowo burmistrza. Rozumiał. Przebiegł wzrokiem.

Pierwsze “kurwa!” wyrwało mu się przy “rozwiązana zostaje dotychczasowa rada miasta”. Drugie, gdy zobaczył swoje miano w składzie Wielkiego Triumwiratu Kryzysowego. W porywie złości trzepnął dłonią w czoło chudego dziadygę, który w tłumie oblegającym słup nadepnął mu na odcisk. Co prawda odcisku nie miał, ale mógł mieć i stary powinien mieć to na względzie. Mężczyzna zbladł i byłby oklapł na chudy tyłek ale w panującym ścisku nie miał na to szans. Berg czuł, że polecą głowy, a bardzo jeszcze nie chciał rozstawać się ze swoją. Był do niej emocjonalnie przywiązany. Jego nazwisko w składzie Triumwiratu było tylko i wyłącznie szalbierstwem, sposobem na przykrycie samowolki. Burmistrz z teściem mogli sobie podejmować decyzje bez jego aprobaty. Nie był im potrzebny.

- Nie ma mojej zgody na Triumwirat! - ryknął, stając za Mistrzem Tymonem.

 

__________________
LUBIĘ PBF
(miałem to wygwiazdkowane ale ktoś uznał to za deklarację polityczną)