Jak się okazało, staruszek nie był strzałoodporny, ale dysponował czymś, co można by nazwać bronią dystansową... znacznie groźniejszą niż to, czym posługiwał się Randulf, bo zielonkawe światło, jakie wyczarował staruszek, pozostawiało po sobie spaloną ziemię i wyschnięte rośliny.
Nie da się ukryć - czegoś takiego Randulf nie potrafił, chociaż chciałby.
Niestety, umiejętności miał niewielkie...

Ponownie strzelił, po raz kolejny zaklinając strzałę, by zapłonęła. Równocześnie zastanawiał się, za czym można by się schować, by uniknąć kolejnego ataku.

A później miał zamiar spróbować podpalić strój staruszka. Skoro tamten potrafił działać na odległość, to dlaczego umiejętności Randulfa miałyby być gorsze...