Wydawało się, że wyczerpali już wszystkie możliwości poszukiwania Katriny Schetter. Nie wiedzieli już do kogo czy też gdzie mogliby się udać. Jak Bladin wyjaśnił swojemu pobratymcowi, próbowali wszędzie albo prawie wszędzie. U kapłanów. Żebraków. Strażników. Woźniców. Karczmarzy. Ludzi. Krasnoludów.

A może teraz zostało im już tylko czekać na efekty swojej pracy? Liczyć na to, że rybka wpadnie w rozstawione sieci? W końcu, jedna z pułapek prawie zadziałała. Złodziejka pojawiła się w antykwariacie.

Dwa dni później okazało się, że najwyraźniej potrzebna była już tylko cierpliwość. Spożywali właśnie posiłek, gdy do ich stolika podszedł Anders Caromann, najemnik i ochroniarz Nikolasa Celestiuma.

- Nie przerywajcie jedzenia, nie zajmę wam dużo czasu. Nasi ludzie znaleźli człowieka, który widział waszą zgubę. To Bernard Harmann, kapitan małego statku handlowego. Zaklina się, że nie łże. Radzę się pośpieszyć, zanim nie wypłynie. Stoi przy targu rybnym na nabrzeżu Talabecu.