To, co się działo przy ołtarzu, nie spodobało się Cedmonowi za grosz.
Leżący tam mężczyzna nie wyglądał na takiego, co by się złożył dobrowolnie w ofierze, a ciosy, zadawane przez widmowate istoty, nie były przyjacielskimi szturchańcami.

- Co za plugawy obrzęd... - powiedział cicho Cedmon. - Uwolniłbym tego jegomościa, ale nie widzę, czym go przywiązano.

- Strzelam do tego najbliżej mnie, potem atakujemy - powiedział.

Wycelował we wskazanego przez siebie cienia, a gdy wszyscy potwierdzili działanie - strzelił.
Potem miał zamiar zamienić łuk na miecz i zaatakować wręcz.