Co Leonora zrobi jak się dowie co się stało z jej krukiem? Co zrobi Szary Mistrz Magii gdy dowie się jak bardzo Loftus zawalił sprawę? Co zrobi Demon? Czy nie byłoby warto dać znać Wernickiemu, że odniesiono sukces?
Te wszystkie pytania musiały poczekać. Ostatni mieli chwilowo co innego do roboty. A poza tym trudno zastanawiać się nad pytaniami o życie, kiedy właśnie o nie walczysz.

Dziewiątego Erntezeita rano miała bowiem miejsce potyczka między Patrolem Granicznych a Ostatnimi i ich sojusznikami. Detlef przejął dowództwo i nakreślił plan działania.
Detlef, Galeb i Bert schowali się w namiotach, Oleg i jego dwóch kumpli ukryło się między skałami, a pozostali najemnicy udawali obsadę posterunku. Obsada posterunku zaś udawała jeńców. Było to o tyle łatwe, że jeńcami byli rzeczywiście. Kapral p.o. Sierżanta dopilnował więzów i knebli, więc problemu nie zrobili, a Plan zadziałał.

- Widzieliście kozice? Zjadłoby się świeże pieczyste... - na umówione hasło dowódca patrolu dostał mieczem w brzuch, a na resztę rzucili się pierwsi najemnicy, wsparci przez ukrytych kuszników a po chwili także Ostatnich ukrytych w namiotach.

Tym razem jednak nie obeszło się bez strat. Już na początku walki jeden z atakujących dostał bełtem kolegi w kręgosłup, drugiemu cios konnego uciął głowę, trzeci stracił rękę i umarł z wyrazem zaskoczenia na ustach, ponieważ to jego kolega mu ją odciął. Nie był to sabotaż - po prostu pech. Patrol także miał straty - oprócz dowódcy stracili czterech ludzi, z pozostałych niemal każdy odniósł jakąś ranę ale mimo to spróbowali się wyrwać. I trzem z nich się ta sztuka udała. Zbliżali się do pozycji Olega i spółki.


Loftus do tej pory nie brał udziału w walce - wypatrywał śladów magii. Te jednak widział jedynie wokół Leonory - nadal krążyły wokół niej Wiatry Magii.