Gobelin zostawił swojego przyjaciela Grandala na górze ustalili, że niziołek zostanie na górze pozwiedza bezpieczne rejony twierdzy szukając materiałów do własnych pieśni, bo zupełnie nie nadawał się do walki. Pożyczył mu za to mandolinę gdyby próbował odwrócić uwagę wrogów którzy nie doceniliby "łagodnych dźwięków" jego piszczałki.
Gdy zeszli w dziwne ciemności goblin skomentował
- To muszą być jakieś magiczne ciemności, bo w zwykłych widzę normalnie a te są jakieś takie przerażające jakby coś się na nas gapiło - Powiedział lekko drżącym głosem następnie wyciągnął piszczałkę i zagrał wojskowy marsz dla dodania sobie animuszu:
[media]http://www.youtube.com/watch?v=EK-P-Lcio3k[/media]
Trochę wyciszyło to jego nerwy otworzył, więc plecak i wyszeptał
- No Ślimorku czas wyjść ze schowka i pomóc pańciowi - Z juków barda wypłynął obły kształt, który okazał się potwornym ślimakiem.
Gobelin wyciągnął miecz i podstawił go przed czułki pupila
- Teraz tak jak ćwiczyliśmy spluń - Rozkazał a stworzenie posłusznie pokryło klingę żrącym śluzem zielono skóry wiedział, że niszczy broń, ale Wszechstwórca światkiem, że nie bardzo się tym przejmował Siekacz Koni podobnie jak Psia Skóra były pamiątkami poprzedniego życia Gobelin miał nadzieje, że na tej wyprawie znajdzie jakąś godniejszą klingę, która nie będzie kalać się przemocą wobec niewinnych zwierząt i bardziej przypasuje do jego pięknej nowej zbroi!
_________
Jako że nie mam nic powiązanego ze światłem to inspiracja na siebie i przygotowanie się do walki mieczem bo w ciemnościach raczej z łuku nie postrzela się do nikogo
