| Mikołaj uraczył Konrada skrzywioną i szyderczą miną. Popukał się palcem w czoło i zapytał:
- Czy wy wszyscy powariowaliście? Ja zomobotem? Za dużo się żeście Kapitana Żbika naczytali. Naprawdę was zdrowo powaliło. Jeżeli to są te wasze ważne pytania, to jest to nie tylko strata czasu, ale też niezły bezsens.
Mikołaj przeczesał włosy placami i zrobił kilka kroków, wędrując od ściany do ściany.
- Dobra - rzekł w końcu zupełnie innym tonem. Jego głos był ciepły i radosny, kompletnie wyparowała jego złość, która wprost buchała z każdej jego dotychczasowej wypowiedzi - Chcecie się przydać? W porządku! To wszystko, co pisał mój tata, to prawda. On jest szpiegiem. Wiecie, takim jak 007, tylko jeszcze lepszym, bo prawdziwym. To z tym Wkrętacz, tajne badania i atak na Stany, to wszystko prawda. tylko teraz, coś poszło nie tak i go bezpieczniaki złapali. Trzeba się dowiedzieć w którym komisariacie, go trzymają. Dopóki będą go przesłuwiachać mamy szansę go odbić.
- Phi - parsknął ironicznie Darek - Teraz to ty żeś nieźle odleciał. Odbić go z komisariatu. My? Ciekawe, jak? Napadniemy na nich z sikawkami w rękach, czy może zrobimy podkop do celi twojego starego. To jest dopiero niezłe sainfiktion.
Mikołaj obrzucił Darek pełnym złości spojrzeniem. Powstrzymał się jednak przed odgryzieniem się w równie złośliwy sposób. Zamiast tego na jego twarzy zagościł wymuszony uśmiech.
- Spokojna twoja poczochrana. Dowiedźcie się, gdzie go trzymają, a resztą ja się zajmę. A teraz oddajcie mi już ten dziennik. Powiedziałem wam wszystko, co chcieliście wiedzieć, więc jesteśmy kwita.
Zakończył Mikołaj i wyciągnął rękę w kierunku Konrada. czekając aż ten odda mu notatnik.
__________________
>>> Wstań i walcz z Koronasocjalizmem <<<
Nie wierzę w ani jedno hasło na ich barykadach
Illuminati! You're never take control! You can take my heartbeat, but you can't break my soul! |