Ahalion pamiętał nauki Ministorium. Pamiętał długie i nudne wykłady w szkole, która miała przygotować go do prowadzenia innych ku Światłu Imperatora. Pamiętał kłamstwa. Gardził nimi, ale musiał się przed nimi korzyć. Ale był cierpliwy. Wiedział, że w końcu nadejdzie czas, gdy będzie wystarczająco daleko, by nikt mu nie przeszkadzał. By nauczyć innych. By pokazać im prawdę.
Kapłan skinął głową mężczyźnie, który mu pomagał z ciałami zmarłych. Był pewny, że już go kiedyś widział. Chyba był z nim gdy schodzili na wrak transportowca. Czy miał imię warte zapamiętania? Dlaczego mu pomagał? Nie widział go na mszach w kaplicy. Nie wspomniał też Imperatora w obecności kapłana. Misjonarz podniósł wzrok znad następnego ciała, nie przerywając modlitwy przyglądał się swojemu pomocnikowi. Wypowiadane słowa nie straciły nic z rytmu czy zaangażowania, gdy kapłan jeszcze przez moment badał twarz swego towarzysza, by w końcu ponownie poświęcić się zmarłym. Ahalion uśmiechnął się sam do siebie, wiedział już, że nie zapomni tej osoby.
Kapłan pragnął wiedzieć więcej na temat tego co przydarzyło się zmarłym. Czy były to zwykły wypadek, czy ktoś próbował zniszczyć cieżką pracę sług Imperatora? Wiedział, że choć maszyny należały do Ramireza i będą w stanie odpowiedzieć na wiele pytań, które na pewno Seneszal będzie chciał zadać, martwi również mieli swoje tajemnice. Ciała dwóch oficerów leżały nagie na stołach w Ambulatorium ich okrętu, a Ahalion miał zamiar dowiedzieć się z nich jak najwięcej. Misjonarz powoli rozpoczął swą lekturę.
__________________
"Life is really simple, but we insist on making it complicated." -Confucius
Ostatnio edytowane przez Cane : 04-11-2019 o 22:20.