Róża była zdeterminowana. Miała nowe informacje, ale nie takie jakich się spodziewał rycerz. Jej ciemne oczy kilkukrotnie wodziły po trzech źródłach wiatrów magii. Nie zawsze robiła to subtelnie. Po co? Trochę chciała zwrócić na siebie uwagę, trochę zdenerwować trochę zobaczyć reakcję. Ktoś by powiedział, że nieco jak kruk, który nie wie co zrobić z przedmiotem w dziobie.

- Mamy namioty? zawsze możemy z nich zrobić osłonę od wiatru i zasłonić nimi nieco światło od ogniska. Również uważam, że należy nam się jak najszybciej osuszyć. Nie mamy żadnej gwarancji, że znajdziemy lepsze miejsce na spoczynek - dodała swoje trzy pensy. - Mam jeden namiot i linę aby na niej może jakoś zawiązać te płachty. Gdyby jednak decyzja była inna to jestem w stanie wyczarować światło. Wiatr go nie zgasi. Jeśli jednak się przeziębię to żaden będzie zemnie pożytek. Już mi zimno, a jak zacznę szczękać zębami to nie wypowiem poprawnie tajemnych słów.