Noemie przyglądała się przyczepie w zamyśleniu, obserwując działania Niemki. Cały czas nasłuchiwała też co się dzieje na zewnątrz. Słysząc o granacie, mocno chwyciła ramie Brygit.

- Cofnąć się! - Krzyknęła do stojących na zewnątrz marynarzy. - Granat!

Nie miała teraz czasu i miejsca na wezwanie saperów. Na zewnątrz trwało bombardowanie. Pociągnęła za ramię Brygit kierując ją w stronę wejścia. Teraz powinna zadbać o to by dowieść Niemkę do Anglii. Doprowadzając kobietę do klapy jeszcze raz obejrzała się na nietypowy ładunek, starając się zapamiętać jak najwięcej szczegółów.

- Wracamy na mostek. Wszyscy broń w pogotowiu. - Zaczekała aż Niemka zeskoczy z furgonetki i sama poszła w jej ślady. Musiała zapamiętać jak najwięcej. WYgląd furgonetki, jej rejestrację i lokalizację w ładowni. Na wypadek gdyby statek został pozostawiony lub zatopiony. Będą musieli to odzyskać. - Szybko.. Szybko… - Popchnęła Brygit w kierunku, z którego przyszli. Wiedziała, że bombowce nie będą czekać.