Zdążyła tylko wydusić z siebie urwany krzyk, gdy Parker nagle ruszył na swojej niezawodnej pajęczej sieci. Pęd powietrza załzawił jej oczy, więc przycisnęła się mocniej do jego pleców. Czuła się niesamowicie, ta lekkość ruchów. Kiedy była nastolatką marzyła, żeby kiedykolwiek przeżyć coś takiego. Nie ma w tym nic dziwnego w końcu Spider-Man był jej ulubionym bohaterem z dzieciństwa. A teraz mogła tego doświadczyć. Wszystko było by idealne, gdyby nie apokalipsa na ulicach. Musieli coś z tym szybko zrobić.

Dotarli do wskazanego miejsca i wyglądało na to, że trafili w dziesiątkę. Niestety główną tego oznaką było to, że przy wejściu do budynku znajdowało się morze robotycznych głów z rekinem w postaci Żelaznego Sowiety. No i wieżowiec. Klasyczny do bólu wieżowiec złoczyńcy stojący w samym centrum miasta. Brak dostępu zmartwił ją. Liczyła, że będą mogli zakraść się na miejsce niepostrzeżeni, ale najwyraźniej bez wielkiej bitwy się nie obejdzie.
- Zapewne masz sporo racji Tygry... - ugryzła się w język i odwróciła głowę chcąc ukryć zakłopotanie - znaczy Peter. Ale ja nie za wiele z tego zrozumiałam. Lepszego słuchacza miałbyś w postaci Adama. Mnie bardziej interesuje jak ta czerwona zakuta pała zrobiła tyle pomagierów. Okradła hutę żelaza w Katowicach czy co?
Przelatywała wzrokiem po zgromadzonej armii, szukając jakiegoś słabego punktu. Udało się jej jedynie zlokalizować wejście, zanim Spider-Man z powrotem porwał ją do lotu. Miał rację, to była pułapka. A ona wiedziała jak jej uniknąć. Przynajmniej częściowo. Nacisnęła słuchawkę w uchu.
- Czy ktoś mnie słyszy? Wiem jak możemy dostać się do budynku. Potrzebuje solidnej wiązki światła skierowanej na wejście!

Kiedy wylądowali obok Batmobilu, mogła zdradzić więcej szczegółów swojego planu.
- Mogę się dostać do środka, wystarczy mi odpowiedniej długości cień. Nie wiem czy mogę kogoś ze sobą zabrać w tę podróż i wolałabym tego teraz nie sprawdzać, ale możemy to zakończyć szybko!