Canth przyglądał się destrukcji pałacu Kadira i śmierci jego sług ze zgrozą pomieszaną z odrobiną satysfakcji. Co to mogło oznaczać - mag stracił swoje zdolności, wypadł z łask króla, czy po prostu zginął? Dowódcy nie było żal tego knującego węża, ale brak wsparcia w postaci jego plugawych sług był sporą stratą dla karawany. Do tego portale wciąż były otwarte, więc Kadirowi wbrew swoim zapewnieniom nie udało się ich zamknąć. A to z kolei oznaczało, że nie powinni tu zostawać.
- Wymarsz! - Canth krzyknął donośnym głosem - Pozbierajcie z tego pobojowiska wszystko, co może się przydać, i ruszamy dalej! -

Po tych słowach sam zabrał się do roboty. Przechodząc koło Dalacitusa, zaczepił go
- Gdzie się podziewa twój brodaty przyjaciel? -