| Drżenie statku sprawiało, że Belgijka coraz bardziej przyspieszała kroku. Nie mogła dać znać Brigit co się dzieje. Nie było czasu na pisanie liścików teraz pozostało jej tylko trzymać Niemkę za ramię i prowadzić w kierunku mostka.
- Ruszać się! - Poganiała towarzyszących jej marynarzy. Nie chciała być na niższych pokładach gdy coś ich trafi.
Na mostek weszła z ulgą, choć nie trwała ona długo. Bombardowanie trwało. Powinna jak najszybciej zabrać stąd Brigit i dostarczyć ją do Anglii.
- Dobrze, że pani jest pani kapitan. - brytyjski oficer przywitał się jak na brytyjskiego oficera to całkiem bezpośrednio. - Rozmawiałem właśnie z pani podwładnym, porucznikiem Finney’em. Mówi, że na naszej rufie ktoś wystrzelił racę by dać znać samolotom gdzie jesteśmy. Nie mam nikogo wolnego by kogoś tam posłać. Wszyscy obsadzają swoje stanowiska. Czy mogę liczyć na pani pomoc, że się tym zajmie?
- Pomogę, ale będę potrzebowała kogoś kto dobrze zna statek. - Noemie zawahała się i spojrzała na Brigit. Odsyłanie jej teraz było niebezpieczne. Nie była jednak czy zabieranie ze sobą takie było.
Obróciła się do swoich ludzi.
- Panowie idziemy szukać sabotażysty… może z nim być tamta bestia. Przygotujcie się. - Podeszła do Brygit i wyciągnęła dłoń po jej notatnik. Głuchota Niemki była poważnym utrudnieniem. miała nadzieję, że jeśli coś się jej stanie Gerge zajmie się Brygit i jej transportem. Powoli zapisała:
"Na statku jest sabotażysta. Idziemy go złapać. Myślę, że to twój znajomy. Zostajesz z resztą Niemców w areszcie, czy idziesz ze mną?" |