— Módl się, aby ta eksplozja to nie była sprawką twojej zabawy z kryształem — krzyknęła na zaklinacza. — Zabiłabym cię za to gdybym tylko była pewna, że to faktycznie byłeś ty. Że też mi coś odbiło i zgodziłam się tam pójść. I wt jeszcze chcecie tam wracać?

Skończywszy w końcu krzyczeć, zaczęła gwałtownie zbierać ze stołu swoje rzeczy, strącając sporą ich część na ziemię. Zostawiła je samym sobie, choć nie dało się określić czy to dlatego że nie chciała psuć sceny schylając się po nie czy w gniewie nawet tego nie zauważyła.

— Idę na zewnątrz. Dość mam pracy dla lordów czy innych możnowładców... — prychnęła już nieco mniej rozeźlona. — Powodzenia — dodała, otwierając drzwi.