Wielki Bóg Om był cynikiem nie dlatego, że było to zabawne, lecz dlatego, że jego życie jako bóg naprawdę przestało już go śmieszyć. Zacząć należy od tego, że był żółwiem. Po drugie przez niesmaczną pomyłkę był aktualnie jedną z potraw na stole. Był, bo właśnie postanowił stąd uciec. Niestety wciąż był żółwiem. Mówienie, że żółwie poruszają się zbyt wolno nie jest sprawiedliwe. Żółwie poruszają się z prędkością wystarczającą, aby upolować sałatę. Jednak, gdy w grę wchodziło uciekanie przed głodnymi magami, korzystniejsze ewolucyjnie byłoby dlań, gdyby sałata wykazywała w przeszłości choć odrobinę zaangażowania w swoje przetrwanie.

W sali jadalnej zebrało się zdecydowanie mniej osób niż uprzednio. Zaczynali w siedemnastu łącznie z Nadrektorem. Teraz było ich trzynastu. To, że Typowy Student nie pojawił się na czas, było... typowe, ale nieobecność Metalowego Szczura wzbudziła zaniepokojenie. Szukano ich wszędzie, lecz nie znaleziono.
Nadrektor nie tracił jednak dobrego humoru.

- Czuję, że dzisiaj zlinczujemy Audytora Rzeczywistości - powiedział, jakby na pocieszenie z szerokim uśmiechem. - Po śniadaniu i głosowaniu udamy się do laboratorium Kierownika Wydziału Niewskazanych Zastosowań Magii - Myślaka Stibbons'a. Podobno opracował nowatorską metodę dokonywania egzekucji, praktycznie bez ryzyka!