13 Martius 816.M41, apartamenty Winter Corax

Bladoskóra i srebrzystowłosa córka Domu Xan'Tai najpewniej do samego końca nie wierzyła w to, co rejestrowały jej zwyczajne ludzkie oczy. Prezbiter Ramirez poruszył się z mrożącym krew w żyłach zdecydowaniem, zaskakując wszystkich zgromadzonych w pomieszczeniu członków koterii. Uwolniony z magnetycznego zatrzasku topór zalśnił błękitną poświatą uruchomionych generatorów energii, a potem uderzył w skamieniałą z wrażenia wiotką postać Nawigatorki.

Alecto Xan'Tai miała na sobie ozdobne szaty, pod nimi zaś żadnego dyskretnie ukrytego pancerza. Żaden zresztą osobisty pancerz nie zdołałby zatrzymać ciosu zadanego energetycznym toporem powołanym do życia w błogosławionych Kuźniach Lathe.

Rozpłatana uderzeniem śmiercionośnej broni kobieta osunęła się wzdłuż medycznego sarkofagu Winter, pozostawiając na jego przeźroczystej obudowie smugi rozmazanej krwi. Ta sama krew obryzgała twarze i odzienie Amelii, Bellitty i Christo, najbliższą ścianę i podłogę pokoju.

Jej kropelki wyparowały z głośnym sykiem z otoczonego świetlistą powłoką ostrza topora.

- Słodki Imperatorze - przerwał ciągnącą się pozornie w nieskończoność ciszę Christo Barca, wpatrzony szeroko otwartymi oczami w zmasakrowaną postać przedstawicielki Navis Nobilitae - Coś ty uczynił?