Uzgodnili plan i zabrali się za jego wykonanie. Los widać jednak miał inne zamiary. Sheva nonszalancko podeszła do strażników wdzięcząc się do nich, pytając o nieistotne rzeczy i z całej siły próbując zaabsorbować całą ich uwagę. Być może półelfka była zbyt mocno wymalowana, a może nie prezentowała sobą tego czym byli zainteresowani ci strażnicy. Wystarczył Hassan, który szedł przeciwną stroną ulicy, aby wzbudzić ich czujność. Obcokrajowiec starał się wyglądać niewinnie, lecz nie potrafił ukryć swoich morderczy zamiarów. Na jego twarzy malowała się zapowiedź nadchodzącej śmierci. Wtedy też Shillen zsunęła się z płotu głośno uderzając stopami o ziemię. Jeden strażnik klepnął drugiego w ramię i ten poszedł zajrzeć co się stało. Zrobił bardzo zaskoczoną minę, kiedy zobaczył drowkę oraz Itona, któremu udało się do tej pory zachować ciszę.

- Zasadzka! - warknął strażnik i od razu cofnął się do półelfki łapiąc swoją włócznię w obie dłonie i raniąc ją dotkliwie. Sheva krzyknęła z bólu, kiedy ostrze przecięło jej zbroję na wylot zagłębiając się w ciele. Hassan od razu zaatakował spinając się niczym jaguar. Skoczył przemierzając całą drogę na wskroś dosięgając glewią drugiego strażnika. Polała się kolejna krew. Iton musiał zakląć pod nosem, kiedy cały ich plan posypał się w mgnieniu oka. Skoncentrowany na swoich niezwykłych umiejętnościach pobiegł z niesłychaną prędkością do przodu rzucając jednym ze sztyletów w strażnika, który zranił Shevę. Ten zaś przeskoczył w bok, aby uniknąć ataku półelfki. Już miał się zamachnąć i zadać jej ostateczny cios, kiedy z jego tors przebiła strzała. Shillen pomimo słońca, które przeszkadzało jej drowim oczom dobiegła i wymierzyła tak aby zabić. Z drugiej strony Hassan dokończył dzieła. Dwa trupy leżały na ziemi powoli sącząc krew. Zakhariańczyk wciągnął głęboko powietrze nosem i wypuścił je powoli odzyskując wewnętrzną równowagę i wigor.

Iton zabrał swój sztylet i zaczął przeglądać kieszenie strażników. Znalazł po kilka srebrniaków przy każdym oraz po jednej miksturze mającej czerwone zabarwienie. Poza tym mieli przy sobie tylko to co nosili, koszulkę kolczą, włócznie oraz proste ubranie. Klucza nie znalazł. Nawet jeśli był gdzieś głębiej schowany Hassan nagle zabrał ciała przed oczu mężczyzny ciągnąc je za dom z nadzieją, że nie zostaną znalezione od razu. Pozostało tylko się do niego włamać. Nie wiedzieli co ich czeka, lecz z wnętrza nie dochodził żaden ruch.