Olgrim tym razem młotem rozwalił glistę na miazgę, właściwie to wbijając ją w te cholerne bagno. Po chwili przebiegł obok niego Daveth, tłukąc kosturem pijawkę naprzykrzającą się Ciastinie, jednak owy atak Druida był raczej bardzo mierny w skutkach. Wtedy też nadbiegła tygrysica (po drodze niemal tratując Carrys), rzucając się z pazurami na pijawkę… wpadając w poślizg na błocie, i niwecząc własny atak.

Amaranthe nadal wrzeszczała, dziko atakując uczepioną jej nogi pijawkę sztyletem, a Tropicielka smagała sejmitarem jedną z atakujących ją pijaw, gnidy jednak były twarde…

~

Nie było dobrze… oj nie było. Dwie nowe pijawy wgryzły się z dwóch stron w Laugę. Zaczynało robić się naprawdę nieciekawie. Podobny los spotkał Davetha, spieszącego z pomocą Caistinie, pijawa ugryzła go w nogę…Tropicielka również została ugryziona, choć tylko raz. Z Amaranthe było zaś coraz gorzej, Bardka wyraźnie zrobiła się już mocno blada, a uczepiona jej, cholerna pijawka, większa.

No i zaś wypełzły dwie nowe…
- No ruszcie się wreszcie!!- Wrzasnęła czarodziejka.- Villemie, musimy się wycofać!!

Rycerz doskoczył i zamachnął się mieczem na glistę, która nadal uprzykrzała się czarodziejce. Dookoła cały czas bagno bulgotało i bogowie raczyli wiedzieć, ile stworów jeszcze zmierzało na powierzchnię. Skinął głową czarodziejce.
- Zwiększ siłę Olgrima by mógł ponieść swobodnie Amaranthe. Będę osłaniał. - powiedział do Carys, po czym zwrócił się do reszty - Prędzej za nami!

Lauga rozprawiła się szybko i profesjonalnie z przeciwnikami. Jeden cios, jeden trup, jeden cios, jeden trup. Wojowniczka chwilowo miała więc spokój z wrogami na polu bitwy…

Villem zajął się Pijawą naprzykrzającą Carys, choć musiał zadać aż dwa ciosy mieczem, by ją ubić.
Rudowłosa kobieta kiwnęła głową w odpowiedzi i ruszyła w kierunku kapłana w drodze już składając zaklęcie.

Daveth mamrotał długie zaklęcie, naprawdę długie… i chwilowo nic się nie działo. Tygrysica z kolei, mając zaatakować pijawkę obok Druida - tą, z którą już rozprawił się właśnie Villem - znalazła sobie inny cel, atakując pazurami glistę naprzykrzającą się Caistinie. Po dwóch smagnięciach łap, pijawa została rozerwana na strzępy…

Olgrim zaatakował robala wciąż uczepionego Amaranthe, z którą było coraz gorzej. Szybki cios młotem i moc jego ognia w końcu uwolniły Bardkę od tego paskudztwa.
- Bierz Amaranthe na ręce i zabieraj stąd, to Cię wzmocni - powiedziała czarodziejka dotykają ramienia krasnoluda, a ten poczuł się silniejszy.

Tropicielka z kolei cięła sejmitarem robala wczepionego w jej ciało, efekty były jednak mizerne. A kolejny już do niej powoli podpełzał… Caistina jakoś więc się nieco przesunęła ze świństwem uczepionym jej nogi, z dala od nowego przeciwnika. Wtedy też syknęła z bólu… pijawa zaczęła i chyba z niej wysysać krew.

Pijawka, która chciała zaatakować Caistinę, zmieniła więc cel, atakując tygrysicę, i to celnie.

A do Carrys pełzła znowu kolejna... i znowu kilka z nich wypełzło spod ziemi. Czy te szaleństwo miało nie mieć końca?