Samuel skinął Nathalie twierdząco głową gdy oboje spojrzeli na pana Abreu. Jednocześnie poczuł częściową ulgę. Nic poza przeczuciem na razie nie wskazywało by kustosz muzeum coś ukrywał. Postanowili, że nie będą przerywać trwającej rozmowy i poczekają aż dobiegnie końca. W międzyczasie sami przystanęli przy kilku eksponatach. Bez większego jednak zainteresowania. Ostatecznie dwójka starszych osób wznowiła samodzielne zwiedzanie i mogli do niego podejść.
- Dzień dobry - przywitał się Samuel - To jest panna Gattis. Córka pana Richarda. Nathalie, to jest pan Malcolm Abreu, kustosz muzeum.

Po krótkiej wymianie kurtuazji Samuel przeszedł do sedna sprawy.
- Panie Abreu. Pamiętam, że umówiliśmy się na godzinę 16. Jak sam pan jednak rozumie, sprawa jest dla nas pilna i poza wspominanym wcześniej tłumaczeniem zainteresowała nas jeszcze jedna sprawa. Związana z samą kartką. Chcielibyśmy ją raz jeszcze zobaczyć.