Miło było patrzeć zza bocznych okien terenówki, na ciągnące się w nieskończoność korki i strumienie martwych bądź nad wyraz żywych pojazdów. Abe, siedział połączony z swoim fonem, a Gear jakoś dziwnie milczał. To samo dotyczyło Żyły, skupiony na drodze tylko często przeklinał po Rosyjsku, kiedy znów wpadali w samochodowe bagno. Na dodatek fixer puszczał swój uliczny Ruski rap. Sidney olał to zakładając obręcz dźwiękową, wyjmując ją z obszernej kieszeni marynarki. Popatrzył na koszulkę Joy Division w którą był ubrany, więc wybór był prosty. Założył obręcz i soniczne wibracje dochodziły do ośrodków słuchowych przez drgające kości czaszki...

[media]http://www.youtube.com/watch?v=9qgFGqJz9yc[/media]


Feel it closing in
Feel it closing in
The fear of whom I call
Every time I call
I feel it closing in
I feel it closing in
Day in, day out
Day in, day out
Day in, day out
Day in, day out
Day in, day out
Day in, day out

Czasem sam czuł się jak Ian Curtis. Nie raz, nie dwa próbował przedawkować czy podciąć sobie żyły. Bolesne wspomnienia pokazywały już wyblakłe szramy na nadgarstku. Jednak teraz był inną osobą w innym od dawnego położeniu. Miał team, był w miarę czysty, a cel czy raczej droga wiodła go bieżąco przed siebie.

Kiedy byli w Miejskim Centrum, zobaczył furgony policyjne przed sądem ustawione w zwartej formacji. Kordian Bleinert. Gdyby siedział więcej w sieci zamiast palić szlugi w łożku i słuchać winylu z adaptera wiedział, by nieco więcej o nim niż liche plotki. Wyjął Ono-Yoko, zdjął obręcz dźwiękową i przyłożył focusy do swoich skroni, które po chwili przyczepiły się do skóry i korzystając z żmudnej jazdy postanowił wskoczyć w virtual i może sprawdzić PreyNews czy inny interaktywny serwis informacyjny.

Kiedy wrócą na mieszkanie a on wybudzi się z środowiska cyfrowego (ustawił aktywność symulacji na 80% więc część bodźców dochodziła z zewnątrz) zje proteinowy prep-pack i ostatni weźmie prysznic, by potem się zdrzęmnąć.