Elora zadecydowała. Amos nie był do końca zadowolony, ale jego postrzeganie moralności zawsze lekko szwankowało. Cieszył się więc, że trafił na kogoś, kto jest w stanie podjąć je za niego. I w tym olbrzym będzie wspierać kapłankę i stać za nią.



Wyszli z więzienia z półdrowką zostawiając za sobą cztery koboldy. Amos zamknął drzwi ruszając z niziołkiem na drobny rekonesans. Mogło to wyglądać śmiesznie, najmniejszy z największym wyglądali jak ojciec z małym synem, ale perspektywa barda i półgiganta była zupełnie inna, więc dopełniali się szybko lustrując pomieszczenie. Pośród fantów znalazła się dość dobrej jakości broń, do której momentalnie przyznała się ciemnoskóra. Amos nie miał zamiaru oddawać jej broni i z zaskoczeniem przyglądał się jak Archie oddaje jej miecze. Spojrzał na Elorę, jednak ta wyraźnie nie sprzeciwiła się, więc oddał dziewczynie łuk przyglądając się jej reakcji. Starał się rozszyfrować motywy kierujące dziewczyną. Czy miała zamiar wbić te ostrza w nich, czy w druida? Czy we wszystkich?

- Potrzebujesz ostrzy do czarowania? - zainteresował się możliwościami nowego członka drużyny. Zarówno ze względu na ciekawość zawodową, jak i ewentualne zabezpieczenie się.
Dywagacje o zapachu uważał za co najmniej niestosowne, ale może w tym kraju sytuacja wyglądała zupełnie inaczej? Na wszelki wypadek nie zabierał zdania w takich kwestiach.