Znów trafiła z kuszy i chociaż nie zadała płaczce żadnych obrażeń, to przynajmniej odwróciła jej uwagę od Laury, która bez tego mogła zostać bardziej ranna. Po chwili sięgnęła po miecz, mając zamiar zastosować go w ostateczności jako dystrakcję od kapłana wciąż odprawiającego rytuał. Póki co Hildebrand ładnie utrzymywał swoją magiczną bańkę, ale Całunnica wiedziała, że to nie będzie trwać wiecznie. Zwłaszcza, że upiorzyca próbowała przebić się przez nią z niesłychaną agresją i zaciętością.

Chciała zapytać maga, ile będzie mógł tak wytrzymać, ale nie chciała go rozpraszać, zatem ustawiła się bliżej wykopanego grobu z mieczem w gotowości i widząc, że Laura przemyka między grobami, krzyczała w stronę upiorzycy, by skupić na sobie jej uwagę i umożliwić towarzyszce schronienie za mogiłami. Modliła się do Morra, by dał im siłę aby wszystko udało się zakończyć bez strat po ich stronie. Musieli czekać i odeprzeć ewentualne ataki płaczki, by nie pozwolić dostać się jej do ojca Weissa.