Kusza kolejny raz go zawiodła. Nie wiedział tylko czy to wina jego celności czy też może sama kusza była za mała dla jego wielkich łap. Będzie się zastanawiał później. Teraz nie było czasu. Odrzucił niepotrzebną znowu kuszę i dobył obu mieczy.
Już gnał w kierunku jak przypuszczali zaskoczonych hobgoblinów, którzy również wykorzystali już swoje kusze. Jeden z nich był wciąż zaskoczony, a drugi który zdążył się już otrząsnąć próbował naciągnąć ponownie kuszę. To był duży błąd. Szybciej było dobyć broni białej.

Chwilę później W pędzie minął go Amos, który jednym potężnym ciosem wielkiego miecza zabił tego wciąż zaskoczonego po czym wykorzystując siłę własnego rozpędu przeskoczył przez rozpadlinę i zaatakował półgiganta.

Nie było czasu na wahania. Kontynuował szarżę na pozostałego przy życiu hobgoblina szamoczącego się z mechanizmem naciągu kuszy. Kątem oka widział, że Archie zamierza zaatakować ten sam cel co on. To nie mogło się nie udać. Uniósł miecze do góry wznosząc okrzyk bojowy i uderzył.