Kolejny raz poszło im wyjątkowo szybko i łatwo. Bogowie musieli ich lubić. Kolejny raz nie obyło się bez ran na szczęście nic poważnego i tym razem. Nic na co nie pomogły by podstawowe czary leczące plus odpoczynek.
Wytarł miecze z posoki i schował. Złapawszy lekko zdziwione spojrzenie Archie'go potrafił je sobie wytłumaczyć. Widok potężnego smokowca wywijającego mieczami z szybkością i zwinnością atakującego drapieżnego kota potrafiła zadziwić każdego, komu nie było dane wcześniej tego oglądać.
Draugdin miał tego świadomość jednak daleko mu było do pychy gdyż wiedział, że to najkrótsza droga do popełnienia błędu, potknięcia się czy klęski. Wiedział, że był dobrze wyszkolony ale nie zapominał o tym, żeby pozostać skupionym i uważnym.

Zauważył, że Amos jest nie zbyt zadowolony poziomem dotychczasowych przeciwników jednak Elora go dyplomatycznie udobruchała.
Poza tym podział znalezionych łupów też poprawił wszystkim humory i nikt nawet nie zawahał się z włączeniem do podziału Shinry. Walczyła z nimi ramię w ramię więc było do zasłużyła.

Elora miała rację, że potrzebny był im odpoczynek i posiłek. Widząc posilającą się kapłankę nie czekał na zaproszenie. Wyjął dwie podróżne racje żywnościowe i jedno zaproponował drowce. Shinra uśmiechnęła się z wdzięcznością i zaczęła ja łapczywie pochłaniać. Nie wiadomo jak długo przebywał w klatce.

Trzeba było teraz zdecydować gdzie ostatecznie ułożą się do snu i kolejność wart.
Draugdin potrzymał propozycję objęcia pierwszej zmiany.