Hełm Drauga też miał na szczęście noktowizję także łowca dokładnie widział co się działo. CZR-9 być może nie wydzielał ciepła był jednak w miarę widoczny dzięki systemom optycznym zaawansowanej zbroi. Zdążył więc zarejestrować rzuconą przez robota flarę. W mig zrozumiał jego plan i w ostatnim momencie zdążył na chwilę zamknąć oczy, żeby nie skończyć ślepym przez kilka najbliższych minut. Otworzył je już po eksplozji flary dzięki czemu zachował ostrość wzroku i pełnię widzenia.

Plan CZR-9 musiał zadziałać gdyż Draug widział dokładnie w noktowizorze jak żołnierze Faktoriatu błądzą po korytarzu jak dzieci we mgle. Substytucja jednak była wciąż dynamiczna i nie było czasu na zastanawianie się. Trzeba było działać szybko i systematycznie, a przeciwnik był twardy - to znaczy zbyt mocno opancerzony.
Strzał Kelsana odsłonił pewne słabe punty jednak wciąż był to potężny opancerzony kolos z durastali. CZR-9 nie zaprzestał swojego ataku. Strzelił nad głowę przeciwnika w sufit próbując zwalić na niego wielki i zapewne ciężki żyrandol po czym nie czekając na efekt, rzucił się jak kamikadze na przeciwnika próbując dosięgnąć pilota tego mecha przez rozbite dzięki Kelsanowi osłony.

Draug wiedział, że nie może mu pomóc nie ryzykując przy tym trafienia robota walczącego w z przeciwnikiem w zwarciu. Musiał założyć, że robot bojowy i oprogramowanie sztucznej inteligencji SID-a muszą sobie poradzić.
Decyzję podjął w ułamku sekundy. Wciąż schowany częściowo za osłoną filara uniósł swój karabin blasterowy XS-9, wycelował i zaczął zdejmować jednego po drugim żołnierzy poruszających się jak w jakimś somnambulicznym tańcu.