30 Martius 816.M41, pałac Aspyce Chorda

Christo Barca słynął z umiejętności skrywania swych emocji, lecz kiedy pani domu zabrała Amelię de Vries na niespodziewaną przechadzkę, seneszal nie zdołał zamaskować do końca swego zdenerwowania. Prezbiter Ramirez nie wątpił, że dla Cromwella, Becketta czy Isabel Solaris Barca wciąż wyglądał na monolit opanowania i dystyngowanego rozluźnienia, ale techkapłan potrafił czytać w mowie organicznych ciał z zaskakującą wśród czcicieli Boga-Maszyny wprawą.

Lecz on miał rzec jasna ogromną przewagę nad gospodarzami, znał bowiem Barcę od dłuższego czasu i potrafił wyłapywać niecodzienne drobne odstępstwa od zwyczajowego zachowania seneszala Coraxów. Nie potrafiący znieść myśli o utracie kontroli nad biegiem spraw, Christo wiele by pewnie dał za możliwość dołączenia do obu szlachcianek, skoro jemu jako jedynemu z wewnętrznego kręgu rodu nie dane było dołączyć do psionicznego linku Bellitty.

Uwięziony w sali bankietowej, pochwycony pomiędzy młotem etykiety i kowadłem paranoi, Christo Barca wymieniał uprzejmie uwagi z Isabel Solaris i Umerto Cromwellem, jednocześnie śledząc uchem opowieści Valda Becketta o fenomenach Gwiazd Halo. Astrografus rodu Chorda okazał się jednocześnie zapalonym myśliwym. Podzieliwszy się z Tytusem raczej zdawkowymi informacjami na temat Terminusa, Beckett jął z ożywieniem rozprawiać o niezwykłej faunie i florze Burnscoura, w szczególności ekscytując się gatunkiem wyjątkowo niebezpiecznego szponiastego diabła, o którego upolowaniu od dawna marzył. Wciąż zainteresowany szerszym obrazem Ekspansji, Nadsternik wysłuchał mrożących krew w żyłach opowieści o rytuałach godowych diabłów, po czym umiejętnie zmienił temat rozmowy wypytując Becketta o występujące w Koronusie gatunki inteligentnych istot.

Cromwell nie pozostawał w tyle, analizując komercyjne rynki Koronusa i bawiąc seneszala Coraxów anegdotami na temat koczowniczej rasy Stryxisów - rozumnych i wysoko rozwiniętych technologicznie stworzeń przemierzających kosmiczną przestrzeń Ekspansji. Opowieści na ich temat przykuły na krótką chwilę uwagę Christo i Dalii, zwłaszcza nieprawdopodobna arogancja obcych, którzy nie lękali się szukania aktywnego kontaktu z przedstawicielami Imperium na polu wymiany handlowej, za nic widać mając sobie zasłużoną reputację ludzi jako zaprzysięgłych nieprzyjaciół każdej innej inteligentnej formy życia.

Lecz nawet pochłonięty opowieścią Cromwella, Barca co chwila zerkał dyskretnie ku korytarzowi, w którego głębi zniknęły Amelia de Vries i Aspyce Chorda.