Wilhelm upewniwszy się że w okolicy jest dość bezpiecznie, kontynuował pościg. Trójka uciekających mężczyzn była dość zdeterminowana i chciała uniknąć kontaktu, lecz w pewnym momencie poczuła się zbyt pewnie, co Byku zręcznie wykorzystał. Junior ruszył na przełaj, przeciął im drogę i wyrósł na ich drodze. Uciekinierzy zdębieli, lecz wyglądali bardziej na uczniaków którzy po odstawieniu jakiegoś żartu bali się konsekwencji, aniżeli zabójców którzy zaraz mogą zostać skróceni o głowę. Wygląd oraz ubiór mężczyzn sugerował wiejskie pochodzenie. Biały "proszek" z bliska okazał się ptasimi odchodami - i tak właśnie pachniał, a mag miał rudą brodę przybrudzoną popiołem aby z odległości przypominać starca. Mężczyźni nie mieli przy sobie żadnej widocznej broni. Jeden z nich widząc spojrzenie Byka zaczął jąkając:
- Zapłacili nam żebyśmy odstawili tę szopkę, proszę weź te pieniądze i pozwól nam odejść.
Na dłoni błyszczały się 3 mosiężne pensy.
Piraci bez zbędnej zwłoki wykonali polecenie Nicolla, który bez skrupułów zabił dwóch z nich. Trzeci naturalnie zaczął uciekać, lecz szybko został powstrzymany przez Felixa. Bohaterowie mieli chwilę czasu na odsapnięcie, nikt ich nie gonił, nikt ich nie śledził ani nie obserwował, a pożar szalał hen daleko. Był to również czas na przekąszenie czegokolwiek, opatrzenie ran i obserwacje. Bohaterowie czuli się wygranymi, pomimo zdecydowanej przewagi liczebnej, większości z nich udało się ujść z życiem, Mag nie został porwany a wróg się wycofał.
Ktoś mógłby pomyśleć że dla nich robota już się skończyła, zadanie zostało wykonane - odnaleźli wyspę na której ukrywał się zły Mag, teraz należało tylko znaleźć sprawną łódź i powiadomić dowództwo.
Niedoczekanie.
Korzystając z chwili przerwy Felix przy użyciu swej lunety rozpoczął obserwacje dalszego otoczenia. Z tego miejsca nie widział zbyt wiele, lecz bez problemu dostrzegł dziwne ruchy na morzu, coś co nazwałby wirem, lecz miało bardziej podłużny niż okrągły kształt. Ku swemu przerażeniu dostrzegł również coś przypominającego mackę ośmiornicy, która bez większego problemu zmiotła z mielizny osiadły tam statek handlowy.
W tym samym czasie Nicollo poczuł znajome, lecz zdecydowanie silniejsze uczucie, pochodzące z wnętrza góry. Po czym wszyscy bohaterowie poczuli silne tąpnięcie, a na horyzoncie, z miejsca gdzie szalał pożar, wyłoniło się to co zobaczył chwilę wcześniej Felix.
Pirat był równie zdezorientowany co Bohaterowie, Nicollo był pewnien że ten nie powie mu nic wiecej na ten temat.