Cała czwórka znajdowała się w hiperprzestrzeni, a Kelsan leżał na fotelu pilota i popijając kawę rozkoszował się lotem na Irium. Opadł z niego bitewny kurz i mógł ochłonąć po manewrach jakie wykonał na Mur Baal. Jednak cały czas jedna myśl nie dawała mu spokoju. Kim był ten cały różowy Twi'lek? Miał tupet sprzątając im sprzed nosa zleceniodawcę. Miał już zamknąć na chwilę oczy, gdy z łazienki dobiegło przekleństwo i Oreik wybiegł z łazienki z bólem wymalowanym na twarzy. Rudy mężczyzna tylko odwrócił fotel by spojrzeć na brodacza. Pokiwał głową w geście zażenowania i wrócił przed przednią szybę.

-Ta…. Jak dżentelmen - powiedział do siebie z uśmiechem na twarzy. Po czym jednak wrócił fotelem przed Oreika ze słowami.

-Mam nadzieję, że jakąś wyrwiesz. Masz przecież doskonałe warunki do tego - tu mrugnął okiem w stronę kapitana, który siedział obok.

Cztery godziny minęły jak z bicza strzelił i Kelsan wyczuł idealny moment by opuścić nadprzestrzeń po czym ujrzeli Irium w całej okazałości. Byli na miejscu. Średniej wielkości planetka z jedynym kontynentem. Niby niewielka była to kula gazu, ale widoki miała niezłe. Rudy człowiek od razu wiedział co należy zrobić by być niezauważalnym dla radaru. Włączył maskowanie i zaczął wchodzić w atmosferę. Podczas lądowania ujrzał wielkie logo MineCraftor Corporarion i pomyślał, że tam chyba zaczną dalsze działania.

W sumie tak dla odmiany to i Kelsan mógł się trochę rozerwać. Postanowił też ubrać się jak człowiek, ale zawsze był w pogotowiu i wolał nie rozstawać się z pistoletem. Miał na sobie rzucającą się w oczy żółtą koszulkę do tego miał kamizelkę, z którą wolał się nie rozstawać, spodnie w kolorze czarnym, do tego buty w szarym odcieniu. Był gotów opuścić Stellę.