W jaźni Castellego pobrzękiwało imię Daria. Wampir nie pamiętał czy znał niegdyś Nosferatu, ale wziąwszy pod uwagę słabość Szczurów do informacji jako takich i faktu, że Tony działał zasadniczo w tej samej branży, podpowiadała mu, że nawet jeśli ich ścieżki nie skrzyżowały się, to najprawdopodobniej znajdą wspólny język. Jeśli tylko będą wiedzieć, gdzie ją znaleźć. Tak czy owak, Tony miał już potencjalnie kilka ścieżek, które mogły pomóc w szybkim odnalezieniu Gwen. Swój spryt i wiarę, że uda mu się szybko odnowić stare znajomości w światku i możliwą transakcję z Darią. Można też było się pojawić na balu u Księżnej Anne, ale nie wyglądało to na opcję ani rozsądną, ani skuteczną, bo zaszyta primogenka Brujah zapewne nie miała się pojawić na swojej własnych Krwawych Łowach.

Nie przestawał bawić się smartfonem, mysląc o tym, że niebezpiecznym będzie zapisywać w nim jakekowliek numery telefonów. Pamiętał, że jeszcze za życia takie sprawy zawierzał jedynie swej pamięci (niestety jak wiedział dobrze teraz zawodnej, po tym jak oddał się rytuałowi, zresztą nawet gdyby miał to zapisane gdzieś, notatki zapewne nie przetrwałyby próby czasu, a nie wyryłby tego dłutem w kamieniu). Psiarnia lubowała w sprawdzaniu notesów i tym podobnych szpargałów, aby tylko znaleźć jakieś tropy i informacje. Wiedział jednak, że kontaktu do Darii nie zapisze nigdzie. Spytał wprost:

- A gdzie można znaleźć tę infobrokerkę?

Zanim otrzymał odpowiedź, Catherine zwróciła uwagę wszystkich na okno, gdzie dziwny kształ unosił się w powietrzu.

What a fuck is that? Fucking dragonfly? - miał zamiar pomyśleć tak, ale złapał się na tym, że zdziwiony wypowiedział swe myśli głośno.