| Sariel z wyższością obserwowała wzajemne relacje śmiesznych stworzonek, które miały pomóc elfom (samo w sobie brzmi zabawnie - uśmiechnęła się złośliwie). Mały grig obnosił się z niesamowitą pewnością siebie, niezbyt stosowną do swojego rozmiaru. Centaur natomiast cały czas maszerował wyraźnie zirytowany, co jakiś czas rzucając Sariel wrogie spojrzenia.
Najbardziej rozbawiło ją to, że jak tylko elf zgłosił potrzebę ochotników, one były pierwsze. Wyglądały jakby oczekiwały tam WIELKIEJ przygody... Nawet nie wiedziały w co dokładnie się pakują.
Sariel jednak nie okazywała swojego rozbawienia całą sytuacją. Postanowiła nie wyrażać żadnych uczuć i nic nie mówić, chyba że będzie to konieczne. |