Qwertego przeszył dreszcz. Niczym sztych okruch lodu wbił się w jego kręgosłup i rozlewał zimno po całym ciele. W uszach słyszał krzyk. Krzyk umierającego prawdziwą śmiercią da Silvy. Tym razem wyczucie przyszłości przyszło samo, bez sięgania po moc krwi. Czas ich gonił.

Tony schował się za skrzynkę z jakąś porcelaną. Sięgnął po moc krwi, żeby doprowadzić się choć trochę do porządku. Jego ubrania były poszarpane. Ale ciało się regenerowało. Regenerowało się w zamian za krew. Potrzebował teraz dużo krwi.

Tymczasem powalony policjant odtoczył się w bok i sięgnął po pistolet.
Cath przemierzała magazyn pewnym krokiem. W zasadzie ignorowała ona pozostałych. Maszerowała wprost do tylnego wejścia.

Główne drzwi zadrżały. Ktoś właśnie do nich dotarł i gdyby nie Qwerty to pewnie celowałby im w plecy. Teraz musiał się szarpać z bramą.