Rot

Spoon uniósł brwi w szoku. No kurwa na serio zamurowało go w pierwszej chwili. Nie dość że przyniósł starego piernika, przez co ten nie zaliczył salwy od drugiego policjanta gdy Indianin z jakiegoś powodu nie strzelił to teraz ten stary pierdziel go kurwa pouczał i to jeszcze zżerając trupa którego ‘on ‘przed chwilą zabił.
Czy to na serio naprawdę się teraz działo? I… jeszcze jakby tego było mało to dostał jeszcze jakieś gówno do krwiobiegu, przez które… No kurwa sam nie wiedział co mu ono zrobi, ani kiedy!
-Sędzio… Ja naprawdę jestem cierpliwy, ale kurwa jeszcze jedno jebane pouczenie moralne a naprawdę nie wytrzymam. W ogóle… czy ty zdajesz sobie sprawę że akurat dzisiaj kiedy muszę być w najlepszej możliwej formie byśmy wszyscy kurwa przeżyli TY akurat odebrałeś mi sytość, która może stać się kluczowa w każdej chwili, bym nie stracił nad sobą kontroli? Masz jakiekolwiek pojęcie co ja TERAZ PRZEŻYWAM? – wskazał policjanta.
-Ten jebany chuj przed chwilą coś mi zrobił a ciebie to nawet nie obeszło! I mało tego! Jeszcze spokojnie jak gdyby nigdy nic zabierasz zabity przeze mnie posiłek i jeszcze do tego masz czelność mnie pouczasz. – Spoon miał już tego naprawdę dość. Czuł jak ogarnia go znajomy gniew. W końcu nie wytrzał.
- KURWA UDŁAW SIĘ TYM CZŁOWIEKIEM. – Wywrzeszczał mając nadziej że trochę mu to ulży. Naprawdę teraz głęboko żałował że mu pomógł, że nie uciekał, jak powinien, ale… To da się nadrobić, zaraz spierdoli do najczarniejszej i najgłębszej dziury jaką znajdzie, aż nie upewni się że wszystko z nim w porządku!