Dotarliście na przystań wczesnym wieczorem. Ciepły wiatr wiał od strony oceanu nadając waszej sprawie lekko wycieczkowej atmosfery. Ot, spacer po marinie. Wynajęty przez prawnika rodziny Gattisów dryblas, zdziwił się trochę na widok całej waszej trójki, ale szybko wrócił swoją uwagą do palącego się papierosa.
Kiedy wchodziliście po trapie na jacht rzucił coś pod nosem o pójściu się odlać.

Na jachcie nadal panowała grobowa cisza i mroczna atmosfera dokładnie jak za pierwszym razem kiedy postawiliście na nim stopy. Daniel wiedziony jakimś nieokreślonym przeczuciem założył na siebie dziwny medalik. Wtedy mocniejszy podmuch wiatru na tyle silny by zakołysać zacumowanymi statkami. Danielowi wydawało się że usłyszał spod podkładu jakiś dziwny odgłos...trzask? Nie, było to bardziej jak darcie się żagla. A może tylko mu się wydawało.

Młoda dziedziczka i jej wuj, nic nie słyszeli poza wiatrem i odgłosami mew i rybitw wybijających się do lotu. Ale poczuli powiew, jaki jak w rezydencji kiedy w końcu postanowili przeszukać “tajne” zbiory Richarda.

Razem weszliście pod pokład. Wszystko wydawało się normalne. dokładnie jak na planie jachtu. Tylko dlaczego wydawało się wam że korytarz teraz ma więcej drzwi niż ostatnim razem jak byliście na miejscu.

Zaczęliście otwierać na nowo drzwi po kolei. Pierwsze po lewej kajuta. Pierwsze po prawej Kajuta. Drugie po lewej kajuta. Trzecie po lewej kajuta. Trzecie po prawej składzik.
Drugie po prawej zamknięte.

Zamknięte?!