Zbrojownia Enklawy, poziom -2

Wizyta w zbrojowni wprawiła Łasicę w chujowy nastrój. A był już kiepski po kąpieli z Altego. Nadstawiali karków w szambie, będą nadstawiać na powierzchni, a ci skurwiele skąpią im wyposażenia. Któregoś dnia im się odpłaci. Za całą pogardę i wszystkie upokorzenia.

Z dostępnego sprzętu wybrał siekierkę strażacką, uzupełnił pancerz o ochraniacze na łokcie i kolana, rękawice oraz buty. Dobrał także jedną flarę i apteczkę. Zastanawiał się, czy będzie mógł zachować te rzeczy. Skoro i tak spisują ich na straty.

W podłym nastroju wrócił do swojej kwatery. Niepokoiło go zachowanie Cichego. Decyzja starszych o wysłaniu ich na tą misję, też była dziwna i niepokojąca. Kiedy minęła już pierwsza faza ekscytacji, Łasica zaczął się zastanawiać. Musi być ostrożny.

Wyciągnął swój największy skarb i pogładził go z czułością po rękojeści. Nóż idealnie leżał w dłoni. Łasica bardzo chciał go wypróbować, ale musiał być też ostrożny, by nikt mu go nie skonfiskował. Tak czy tak, postanowił go zabrać ze sobą na powierzchnię. Podobnie jak resztę swojego sprzętu, którego nie miał za wiele.

Spakowawszy się, udały się na miejsce zbiórki, gdzie czekał już Świrek. Bez słowa usiadł obok niego. Nie miał się z kim pożegnać. Jedyna osoba, która go obchodziła, udawała się wraz z nim na powierzchnię.