| Lexa póki co pozwala Richardowi przejąć pałeczkę. Kiedy ją przedstawia kiwa tylko głową i daje lekki ukłon. Odzywa się tylko jeśli tego wymaga sytuacja. Skupia się przede wszystkim na obserwacji okolicy, posiadłości jeśli rzeczywiście zostaniemy do niej zaproszeni i relacji między poszczególnymi członkami rodziny - kto kogo lubi, kto kogo nie lubi, kto ma ostatnie słowo, kogo się słucha itp. zależy mi też na zobaczenie ich reakcji na nieboszczyka i list - czy są zaskoczeni czy nie, czy im się coś wymsknie (może padnie jakieś nazwisko kogo podejrzewają o zbrodnie? - na dworze w razie czego takie informacje mogą być sporo warte).
Nadal obserwuję towarzyszących mi mężczyzn - jak sobie radzą w sytuacji towarzyskiej. Póki co jestem pod wrażeniem Ralfa i jego umiejętności adaptowania się do sytuacji i przearanżowania swojej "profesji" na potrzeby sytuacji. Wydaje mi się, że w przyszłości może się okazać bardzo przydatny jeśli tylko uzna, że ja jestem przydatna dla niego... |