| - Od dawna niczego innego nie robię, Kun -skwitował kierując się do drzwi.
Daichi odwzajemnił uścisk syna. Od kiedy matka ich zostawiła zrobił się bardziej przytulaśny. W koncu przez ostatnie miesiące mieli tylko siebie nawzajem.
Spojrzał na Fuyumi. Dziewczynka była nad wiek bystra, albo w przeciwieństwie do Rina wiedziała kiedy usiąść i obserwować. Zapowiadała się na dobry materiał do przejęcia policyjnej schedy po matce.
- Ano tak to już jest jak przeszłość Cię gryzie w tyłek... -skwitował Kaburagi. - A masz przed sobą sporo planów na wieczór. Jak robota z tym nowym Tkaczem Wiatru Migmarem. Chcecie dzisiaj przenocować na posterunku? W magazynie powinny być jakieś futony na nocny dyżur. Trochę się ostatnio naprzykrzaliśmy Makhowi. Jak okulary, Kohaku?
Posterunek może nie był najlepszym miejscem na nocleg, ale wydawał się bezpieczniejszy niż zostawienie dzieci samych z Makhiem. Nie kiedy w mieście jest knuj jak Kun.
__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh |