Chyba jako jedyny ze zgromadzonych, Wpier Do Lee nie czuł smrodu gówna. Nic nie czuł. Nie czuł również strachu przed Pociskiem, ani przed wrogiem, ani nie czuł żalu po stracie możliwości czucia (nawet smrodu gówna). Czy był to efekt operacyi z mutagenem, czy po prostu starcza demencja, ciężko powiedzieć.

Pocisk darł japę, Wypierda do roboty zagonił i sytuację jakoś ogarnął. Może nie taki frajer z niego był. Może miał specjalizację w musztrowaniu. Lee trochę był nawet zadowolony z tego, że mógł staro dube na dupie posadzić. Zapomniał nawet o tym, że się z czarnym diabłem o to sprzeczał. Wymościł się wygodnie (nie to, żeby coś czuł, ale jak niewygodnie się siedziało to potem stawy zawodziły w kutarate / hudo).

Kiedy przyszła pora na pytanie, zadał jedno, jako ten stary dziadyga mający wyjebane w to kiedy milczeć, a kiedy gadać:

- Kiedy im Wpierdolimy? Pięści mnie świerzbią.