~Hohenstein, zrób to, Hohenstein, zrób tamto, Hohenstein...~ Niektórzy nie nauczyli się żeby nigdy nie denerwować osoby, która przynosi ci jedzenie, ani tym bardziej takiej, u której można wylądować na stole, będąc nieprzytomnym. Teraz jednak Bombastus nie czekał na ten stan, pacjent musiał być przytomny i zdolny do poruszania się. Dlatego spełnił prośbę Semena.
Noga okropnie śmierdziała zgnilizną. To mogło znaczyć tylko jedno.
- Pierz czasem te onuce - powiedział, pamiętając, że gangrena, która też czasem może dawać taki smród, wdaje się kilka dni po zranieniu, a nie kilka minut. Niepokojącym było to, że pacjent nie odczuwał bólu. Adrenalina adrenaliną, ale już teraz już powinien coś czuć. A nie bolało go. To niestety niedługo się miało zmienić. Niestety dla pacjenta, ma się rozumieć.
Różne robactwo znieczulało zadawaną ranę by móc w spokoju się posilać. Pasożyty podobnie. Zwykle było trochę czasu by usunąć jaja. Ale medykus pamiętał co chwilę temu widział. Tempo wzrostu tej zieleniny było niepokojące.
- Coś jakby zadra weszła? - upewnił się, czy dobrze zrozumiał.
Otworzył kolejną z fiolek z alkoholem. Wyjął skalpel i szczypce.
- Zaboli - ostrzegł - Na trzy - dodał.
- Raz - powiedział i od razu rozciął skórę tam gdzie zauważył małą dziurkę. W ludzkim ciele jest niewiele różnych kolorów. Głównie czerwony, trochę bieli i żółci. To czerwone zazwyczaj powinno zostać w środku. Ale na pewno nie ma zieleni ani brązu. Dlatego wyrwał szczypcami tę "zadrę" zanim zdążyła zapuścić korzenie i zmienić Semena a potem resztę biblioteki w kopię zewnętrznego szaleństwa. Wrzucił ją do alkoholu i podpalił, żałując że nie ma czasu na badanie jej właściwości przeciwbólowych.
- Niech chwilę pokrwawi, krwotok oczyści rane z resztek jeśli jakieś zostały.