Azrael1022

Wysłużona ciężarówka jechała opustoszałą drogą w kierunku muru. Przez cały okres przebywania w strefie, właśnie ta bariera jawiła się jako obietnica ocalenia. I byli już na wyciągnięcie ręki.
Koichi zastanawiał się, jak zmieniło się życie. Podejrzewał dalszy rozwój technologii komputerowych i automatyzację większości czynności jakie wykonywali ludzie. Był ciekaw, czy uda mu się dopasować do nowej rzeczywistości. Wyjęty jeszcze z szuflady w hibernatorze diament nadal spoczywał w kieszeni ubrudzonych spodni. Jeżeli ceny kamieni szlachetnych nie poszły mocno w dół, to będzie miał na start biznesu. Miał zamiar otworzyć szkołę sztuk walki, gdzie uczyłby skutecznych technik samoobrony - zarówno cywili jak i służby mundurowe. O skuteczność swoich technik się nie martwił - całe życie na ulicy, jako egzekutor gangu. Gdyby nie walczył efektywnie, to już by nie żył. Planował też nauczać japońskiej szermierki, tylko nie był pewien, czy w Anglii znajdą się chętni na naukę kenjutsu. Może być to zbyt orientalny czy też abstrakcyjny sport.
Koichi miał zamiar zająć się czymś uczciwym i spokojnym i trzymać się z daleka od gangów. Szkoła wydawała się być odpowiednia. Japończyk zastanowił się nad nazwą. Może Kyattonippu (Kocimiętka)? W końcu, to dzięki tej właśnie roślinie umknął hellhoundom i uszedł z życiem.

Koniec wędrówki po strefie… Stalkerzy dali radę wyprowadzić z czerwonej mgły zaledwie trzy osoby ze wszystkich obudzonych. Albo pięć, zależy czy Mervin i Marian dotarli bezpiecznie - bez twardych danych Koichi wolał nie przyjmować tej opcji za pewnik. Strefa nie była obszarem zachęcającym do tryskania optymizmem. Trzy osoby… Słaby wynik.

Japończyk miał też przy sobie dwa segregatory z jakimiś papierami z instytutu. Nikt nie wiedział co zawierały, ale może jacyś naukowcy za murem będą nimi zainteresowani. Czas miał pokazać.

Pożegnanie ze stalkerami było krótkie. Koichi ukłonił się nieznacznie przewodnikom a następnie ruszył z Sigrun i Davidem. W pełni zgadzał się ze Szwedką - potrzebował czegoś mocniejszego, aby móc się w pełni odstresować.