Gdzieś w kanałach; noc 26/27 lipca 1996 około 01:45

Będąc w gruncie rzeczy przerażającą istotą ze świata mroku, pozornie nieśmiertelną, żerującą na ludzkiej krwi i wyzbytą większości człowieczeństwa przynależnego nieświadomym istnienia Spokrewnionych ludziom, Alicja Sowińska już dawno zapomniała, czym jest prawdziwy strach, lękając się co najwyżej niszczycielskiego wpływu promieni słońca. Lecz ten wstrząsający moment, kiedy wampiryczna poczwara objawiła się w progu swej kryjówki pchnął martwy umysł Kainitki w objęcia przelotnego szaleństwa, którego nie powstydziliby się Malkavianie.

- What the fuck?! - syknęła krzyżując przed sobą ręce i odsłaniając w odruchu kły. Odskoczywszy o krok, zmitygowała się w mgnieniu oka, ale wiedziała już, że nie ukryje przed upiornym gospodarzem wrażenia, które ten na niej wywarł.

- Przepraszam - dodała opuszczając ramiona i przechodząc na polski - Poniosły mnie emocje uwolnione na widok tak porażającego majestatu pierwotnych... atrybutów władzy. Nie zajmiemy wiele czasu, aczkolwiek to sprawa wielkiej wagi dla Camarilli. Alicja Sowińska z klanu Ventrue. Konrad Bleinert, Toreador i wyrafinowany koneser tradycyjnych wyrobów skórzanych. Oraz Phillip Carver z Piramidy. Prowadzimy z upoważnienia Księcia śledztwo w sprawie rytualnych morderstw, które miały tu ostatnio miejsce. Tych, których ofiarą prócz trzody padł co najmniej jeden Spokrewniony.

Dźwięcząca we własnym głosie pewność siebie, aczkolwiek wciąż podkopywana skrywanym lękiem, podniosła Arystokratkę na duchu.

- Nie będę się bawiła w płytkie grzeczności, bo widzę, że mam do czynienia z bezpośrednią personą. W Kielcach każdy szepcze, że wiele odpowiedzi na nasze pytania znajdziemy u tego, kto jest mistrzem w pozyskiwaniu sekretów. Oczywiście nie za darmo, to uchybiłoby godności tak znaczącego potomka Nosferatu. Myślę, że dobijemy targu, który wszystkich nas zadowoli i obejdziemy się przy tym bez obdzierania kogoś ze skóry.