kemuri

Julia
- Posłuchaj Zofio ten pan miał wypadek. Potem wyjaśnię. A poza tym to znajomy mojego męża. Musi sie ogarnąć a potem pojedziemy jeszcze do szpitala. Raczej nie ma nic połamanego, ale na wszelki wypadek powinien go obejrzeć lekarz. Proszę, przygotuj nam coś do zjedzenia tak na szybko. Julia straciła już zaufanie do całego świata. Nie było już też nikogo komu by ufała w pełni. A tak niewiele czasu upłynęło...
- Piotrze, nie bój się, chodź, przytul się do mnie.Zdarzyło sie coś ciekawego w szkole? Julia wolała mieć małego blisko siebie, na wypadek gdyby w domu byli już Ci, o których pisał jej mąż.
Miała nadzieję, że Zofia ruszy od razu na jej polecenie. A ona będzie mogła szybko zabrać rzeczy, które wcześniej spakowała. I skrzypce. I notatki męża. I musi znaleźć sposób aby odjechać stąd wozem męża, a nie tym bądź co bądź kradzionym.Westchnęła ciężko...i przytuliła małego chłopca.
_ Chodź Piotrusiu musisz mi tyle opowiedzieć.

 

__________________
"Było tak zimno, że gdyby termometr był o cal dłuższy, zamarzlibyśmy na śmierć".
Mark Twain