Anna klęczała na podłodze czując łzy napływające do oczu. Skąd ten demon wiedział? Dlaczego budził jej ciekawość? Dlaczego pokazywał takie obrazy? Niestety doskonale znała odpowiedź. Wodził ją na pokuszenia, doskonale odczytując pragnienia jej grzesznego ciała.

Modliła się w ciszy starając się zapanować nad nerwami, wiedziała jednak, że kolejnego takiego kuszenia może nie przetrwać. Że za chwilę to jej ciało może stać się domem dla tego demona.

- Ja… ja mogę nie dać rady. - Wyszeptała z trudem do swych towarzyszy. Chwilę później znów modliła się by uspokoić myśli. Jej wzrok wędrował po ciele Teresy, czuła bliskość Gerge. Zbyt wiele było tu pokus. Zbyt bardzo jej ciało pragnęło by znaleźć się w innej sytuacji. - Musimy… musimy ją zabrać do katedry.